Καλησπέρα παίδες.
Χρύσανθε,
Εξ' όσων γνωρίζω απο διάφορα αμερικανικά φορουμ, κάνουν trap shooting με τα ίδια φυσίγγια και στους +35°C αλλα και στους -35°C...παραπονιούνται μόνο για το ότι δεν μπορούν να κάνουν γρήγορες κινήσεις και ότι δακρύζουν τα μάτια τους.....
Το θέμα πυρίτιδας και θερμοκρασίες περιβάλλοντος, ειναι ένα μακράς μελετημένο θέμα και προέρχεται κυρίως απο τις πυριτιδες αργής καύσης( για πολλά γραμμάρια δλδ.,), αυτές οι πυριτιδες ασχέτως τύπου, κατα τις
συνθήκες ψύχους μειώνεται η προοδευτικότητα τους και σε συνδυασμό με την ήδη αργή προοδευτικότητα που έχουν, δημιουργούσαν κάποια προβλήματα αναφορικά με την δυνατότητα τους να καταβάλουν οπως πρέπει ένα απαιτητικό θήραμα, αφού η καύση σε κάποιες περιπτώσεις μπορούσε και να μην ολοκληρωθεί. Σε θερμοκρασίες δε πέραν των -48°C η νυτρογλυκερινη στις πυριτιδες ψύχεται με αποτέλεσμα να σπάνε τα φυλλίδια και να προκαλούν αρνητικούς και επικίνδυνους παράγοντες στα θέματα πιέσεων.
Λύσεις για το πρόβλημα αυτό, εκτός απο το -48°C ειναι:
Η μικρή αύξηση της γομωσης των σκαγιών, χωρίς αύξηση δοσολογίας πυρίτιδας.
Η αύξηση της ισχύος του καψιλίου
Η χρήση ενός σκληρού κυάθιου
Η προσπάθεια να αφαιρεθεί πλήρως ο όποιος αέρας μπορεί να υπάρχει μεσα στην πυρίτιδα αλλα και ενδιάμεσα απο αυτήν και το κυαθιο.
κ.α.,
Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει και στις γρήγορης ή μέτριας καύσης πυριτιδες, αλλα σε πολύ μικρότερο βαθμό, αφού αυτές οι πυριτιδες παράγουν πολύ περισσότερη ενέργεια σε λιγότερο χρόνο, άρα η διαπίστωση της όποιας διαφοράς, απο έναν απλό κυνηγό, ειναι αδιανόητη. Κάποιος ιδιογομωτης ομως που θέλει το φυσιγγιο του να ειναι στην τρίχα, μπορεί να το διαμορφώσει έτσι, ώστε η όποια διαφορά που θα μπορούσε να εμφανιστεί κατα τον βλητικο έλεγχο, να εξαληφθεί. Οι αλλαγές ειναι οι ίδιες με αυτές που προανέφερα, αλλα σε πολύ μικρότερο βαθμό.
Η κατανομή και διασπορά των σκαγιών απο την άλλη, μπορεί να επηρεαστεί σε σοβαρό βαθμό κατα τις συνθήκες ψύχους, οπως και στην περίπτωση της υψηλής υγρασίας. Σε νορμαλ και αθλητικές αποστάσεις, αυτό δεν ειναι δυνατόν να επηρεάσει την καταβολή του θηράματος, στην περίπτωση ομως οριακών αποστάσεων αυτές οι συνθήκες δημιουργούν προβλήματα.
Στην περίπτωση των μικρών θηραμάτων και όταν το φυσιγγιο δεν ειναι πύραυλος για να κάνει overkill σε περίπτωση που δεν βρει ζωτικό όργανο, διότι ένα θήραμα που χωράει στην χούφτα του χεριού μας, προσωπικά το θεωρώ υπερβολικό να του βαλλουμε με φυσίγγια που έχουν πάνω απο ~380m/s ταχύτητας. Αυτα τα μικρά θηράματα λοιπόν κατα την περίπτωση αρνητικών καιρικών συνθηκών, θα μπορούσαν να διαφύγουν απο λάθη στην κατανομή που θα προκύψουν ή απο υπερβολική διασπορά. Λένε πως σε τέτοιες συνθήκες μπορεί να προκύψει μεχρι και 15% διαφοροποίηση στην κατανομή.
Οι λύσεις ειναι σε όλους μας γνωστές και κάποιες έχουν ήδη αναφερθεί απο άλλους συναδέλφους,:
Α) Κάνουμε έλεγχο σε οπλουργο, αν το κοντάκι μας ειναι στα μέτρα μας.
Β) Εξασκούμαστε όσο περισσότερο μπορούμε στο σκοπευτήριο.
Γ) Επιλέγουμε ένα φυσιγγιο, με βάση το θήραμα που κυνηγούμε και την απόσταση στην οποία πυροβολούμε.
Δ) Εξασκουμαστε συχνά, σε θέματα αποστάσεων, π.χ., πολυκατοικίες, απόσταση μιας κολόνας της ηλεκτρικής με την άλλη.( αφήστε τους άλλους να εξασκούνται με βάση την απόσταση μιας επαρχίας απο άλλη.....

)
Και σε κάποιες περιπτώσεις,:
Ε) Αυξάνουμε την σύσφιξη του τσοκ μας.
Στ) Αυξάνουμε κατα ένα βαθμό το νούμερο των σκαγιών.