Εισαγωγή

Η Νόσος του Carre ( ή Distemper ή Μόρβα) είναι μία ιογενής ασθένεια των σκύλων (γενικά των κυνιδίων ) η οποία έχει υψηλά επίπεδα θνησιμότητας, ιδιαίτερα στα κουτάβια 3-6 μηνών. 

Τους τελευταίους μήνες άρχισαν να παρατηρούνται συχνά κρούσματα και στο νησί μας (παλαιότερα τα κρούσματα ήταν σποραδικά) και οι κτηνιατρικές υπηρεσίες κάνουν λόγο για μετάδοση του ιού από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές. Συνάδελφοι έχουν παρατηρήσει ύποπτα περιστατικά για την νόσο αυτή,  αρκετούς μήνες πριν , κυρίως στις ελεύθερες περιοχές Αμμοχώστου και Λάρνακας με ορισμένα κρούσματα  ακόμη και μέχρι την Λεμεσό. 

Πρόκειται για υψηλής μεταδοτικότητας νόσο η οποία μεταδίδεται με την εισπνοή σταγονιδίων και μέσω της επαφής με μολυσμένα  σωματικά υγρά δηλ. ρινικές και οφθαλμικές εκκρίσεις, κόπρανα και ούρα. 


Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της νόσου ποικίλουν καθώς ο ιός είναι πανκυτταροτρόπος (δηλ. προσβάλει ιστούς του αναπνευστικού, γαστρεντερικού, ουρογεννητικού και κεντρικού νευρικού συστήματος). Σκύλοι προσβεβλημένοι από τον ιό εμφανίζονται με εμετούς, διάρροιες, ανορεξία, δύσπνοια, βήχα, ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα ( μερικά από αυτά ή και όλα μαζί). Το σημείο κλειδί όμως είναι η εκδήλωση και των νευρικών συμπτωμάτων. Αυτά μας βοηθούν να διαφοροποιήσουμε την νόσο του Carre με άλλες ασθένειες  π.χ. Παρβοεντερίτιδα ή Kennel Cough ( ιδιαίτερα στα κουτάβια).

Η νευρική μορφή της νόσου  χωρίζεται σε 4  οντότητες:

1.Οξεία εγκεφαλίτιδα (συχνότερη σε σκύλους κάτω του ενός έτους)

2. Χρόνια εγκεφαλομυελίτίδα ( συχνότερη στους ενήλικες σκύλους)

3. Εγκεφαλίτιδα των υπερηλίκων σκύλων

4. Μετεμβολιακή Εγκεφαλίτιδα

Οι  δύο τελευταίες  οντότητες είναι και οι σπανιότερες. Στην οξεία εγκεφαλίτιδα των νεαρών σκύλων τα νευρολογικά συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν  ταυτόχρονα ή μετά από 1-3 εβδομάδες από τα αναπνευστικά και γαστρεντερικά , και περιλαμβάνουν διαταραχές όρασης, αταξία, σπασμούς και επιληπτικές κρίσεις. 

Στη  χρόνια εγκεφαλομυελίτιδα τα συμπτώματα εμφανίζονται με βραδύτερο ρυθμό και περιλαμβάνουν αταξία, παραπληγία και σπασμούς  , ενώ  συνήθως δεν υπάρχουν αναπνευστικά και γαστρεντερικά συμπτώματα. 


Θεραπεία

Δυστυχώς αιτιολογική θεραπεία δεν υπάρχει. Υποστηρικτική αγωγή με αντιβιοτικά,ορούς , ανοσοενισχυτικά  κ.λ.π, μπορεί να απαλύνει τα συμπτώματα αλλά δεν  θεραπεύει την νόσο. Η  πρόγνωση είναι δυσμενής  και πολύ μεγάλο ποσοστό των σκύλων δεν θα επιβιώσει. Στους σκύλους  που επιβιώνουν  συνήθως  παρατηρείται     μόνιμη νευρολογική βλάβη. 


Πρόληψη 

1.  Εμβολιασμός. Ακολουθείστε τις οδηγίες του Κτηνίατρου σας για έγκαιρο εμβολιασμό των κουταβιών καθώς και για τον ετήσιο εμβολιασμό των ενήλικων σκύλων σας. Τα συμβατικά εμβόλια που διατίθενται σε όλες τις κτηνιατρικές κλινικές, συμπεριλαμβάνουν και τον ιό του Carre.

2.   Μην αφήνεται τα κουτάβια σας να έρχονται σε επαφή με αδέσποτα και ξένους σκύλους εάν δεν ολοκληρώσουν το αρχικό εμβολιακό τους πρόγραμμα.(ακόμη και μετά την ολοκλήρωση των εμβολίων υπάρχει μεγάλος κίνδυνος). Έχετε υπό τον έλεγχο σας , πάντα, όλους  τους σκύλους σας.

3.  Αποφύγετε αγορές-ανταλλαγές σκύλων με άτομα που κάνουν εμπόριο στις κατεχόμενες περιοχές. Επίσης ο ιός μπορεί να μεταφερθεί   στις σόλες των παπουτσιών, στο ρουχισμό και σε αντικείμενα. 


Επίλογος 

Ο περιορισμός της μετάδοσης του ιού δεν είναι εύκολη υπόθεση , αλλά σε συλλογικό επίπεδο και αν ο καθένας προσέξει τις κινήσεις του , ίσως αποφύγουμε τα χειρότερα ως μία κοινωνία που αγαπά και σέβεται τα ζώα.Καθημερινώς τα κρούσματα αυξάνονται και η συντριπτική πλειοψηφία αφορά κυνηγετικούς σκύλους.Με αυτά τα δεδομένα η τήρηση των υγειονομικών κανόνων καθώς και ο εμβολιασμός των σκύλων κρίνονται ως επιτακτική ανάγκη.