Με βάση τη σπουδαιότητα της ύπαρξης κυνηγετικής δραστηριότητας και τα οφέλη της στην κυπριακή κοινωνία, τα οποία επεξηγήθηκαν σε προηγούμενο άρθρο, θα επιχειρηθεί στο παρόν να αναλυθούν οι επόμενες εξ ίσου σημαντικές ενέργειες, που θα αποτελούν ένα ακόμα πυλώνα στον οποίο θα στηριχθούν οι προσπάθειες επίλυσης των ομολογουμένως σοβαρών κυνηγετικών ζητημάτων.

Αρχικά να σημειωθεί πως προκαλεί μεγάλη αναστάτωση η ανεπαρκής επικοινωνία της προϊστάμενης αρχής του κυνηγίου με την κυνηγετική κοινότητα. Και κυρίως δεν είναι ξεκάθαρο ποια είναι επιτέλους η προϊστάμενη αρχή στο κυνήγι, ποιος ο ρόλος του ταμείου θήρας, ποιος ο ρόλος της κυνηγετικής ομοσπονδίας και τι ρόλο παίζουν οι κυνηγετικοί σύλλογοι. Μετά από τόσες δεκαετίες οργανωμένου ελεύθερου κυνηγίου στο νησί μας, δεν είναι ξεκάθαρο στον απλό κυνηγό, ποιος αποφασίζει, ποιος εγκρίνει και ποιος απλά έχει συμβουλευτικό ρόλο. Δίδεται έτσι η εικόνα ενός παντελώς αποδιοργανωμένου συνόλου, όπου απλά επιρρίπτονται ευθύνες από την μία πλευρά στην άλλη, είτε ονομάζεται ταμείο θήρας, είτε κυνηγετική ομοσπονδία, είτε σύλλογοι, είτε πολιτεία.

Άρα λοιπόν η ηγεσία του κυνηγετικού συνόλου σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές της πολιτείας, επιβάλλεται να ξεκαθαρίσουν, άμεσα στην κοινότητα των κυνηγών, σε μορφή επιχειρησιακού οργανογράμματος, ποια είναι η προϊσταμένη αρχή. Ώστε ο απλός κυνηγός γνωρίζοντας την ηγετική πυραμίδα, να μην πέφτει εύκολα θύμα παραπληροφόρησης για τον υπεύθυνο κάθε θετικής η αρνητικής ενέργειας με ότι αυτό συνεπάγεται.

Επιπρόσθετα απαιτείται και ο κατάλληλος επικοινωνιολόγος, ο οποίος θα συντονίσει την διαδικασία της ορθής καθημερινής ενημέρωσης. Διότι χωρίς το εξιδεικευμένο αυτό άτομο καθίσταται δύσκολη έως αδύνατη η σωστή επικοινωνία και ενημέρωση των ενδιαφερομένων, έστω και αν χρησιμοποιηθούν όλα τα υφιστάμενα μέσα μαζικής ενημέρωσης και επικοινωνίας της εποχής μας.

Παράλληλα με την επαγγελματικού επιπέδου έγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση, επιβάλλεται και η συνεργασία με ειδικούς, ιδιαίτερα στους τομείς του περιβάλλοντος και της θηραματοπονίας. Είναι αντιδεοντολογικό να ασκείται η οποιαδήποτε πολιτική χωρίς τη συνδρομή ειδικών, παρά μόνο αυτή να ασκείται βασισμένη στις εμπειρίες και τις πεποιθήσεις των κατεχόντων την εξουσία. Αδιανόητη είναι ακόμα η αναγωγή κρίσιμων συζητήσεων σε επίπεδο καφενείου ώστε να εξεταστεί η ευστάθεια της όποιας λογικής ή λογικοφανούς προσέγγισης, πάνω σε οποιοδήποτε θέμα τίθεται προς δημόσια επίσημη συζήτηση. Αφενός επιβάλλεται η διασφάλιση του αναφαίρετου δικαιώματος της άποψης των συμμετεχόντων, αφετέρου επιβάλλεται να διατηρηθεί αναλλοίωτος ο συμβουλευτικός και επικουρικός της χαρακτήρας.

Επιδεικνύοντας την απαραίτητη σοβαρότητα και επαγγελματισμό στο τέλος, αναβαθμίζεται σημαντικά ο τρόπος προσέγγισης των χρόνιων ζητημάτων ή θεμάτων που προκύπτουν κατά καιρούς, καθιστώντας την επίλυση τους σαφώς ευκολότερη.