Το θέμα κυνήγι πέρδικας είναι διατυπωμένο διαφορετικά στο μυαλό του κάθε κυνηγού. Όταν λες σε κάποιον κυνήγι πέρδικας, ίσως να του έρχεται στο μυαλό η σκοποβολή σε περδίκια κοτόπουλα γύρω από ένα πυρήνα απελευθέρωσης και μια ωραία φωτογραφία στο τέλος με σωρούς από περδίκια. Κάποιος άλλος μπορεί να σκέφτεται πολύωρο περπάτημα , ενώ κάποιος τρίτος εντυπωσιακά παιξίματα σε καρτέρια. Εμένα όταν κάποιος μου αναφέρει την φράση κυνήγι πέρδικας , στο μυαλό μου έρχεται η φέρμα του σκύλου, η αδρεναλίνη μου που σηκώνεται στα ύψη και ο ανατριχιαστικός θόρυβος από το ξεπέταγμα του πουλιού. Μια στιγμή δευτερολέπτων η οποία όμως νιώθεις ότι διάρκεσε αρκετά λεπτά. Άλλωστε αυτό ήταν που με μάγεψε από την πρώτη στιγμή που ως συνοδός ενός θείου μου , είδα μια πέρδικα να ξεπετάγεται μέσα από ένα πυκνό μετά από μια εντυπωσιακή φέρμα από το σκυλί μας . Κάπου εδώ λοιπόν έρχεται να συνδράμει και το θέμα παιδείας στην εξέλιξη του κυνηγίου. Όταν ένας πατέρας παίρνει το παιδί του έξω από ένα πυρήνα ή σε ένα καρτέρι για πέρδικες ποτέ δεν θα αντιληφθεί το μεγαλείου αυτού του πουλιού εκτός και ένα το κυνηγήσει στα ίσα. Φυσικά ο κυνηγός της πέρδικας είναι ένας αθλητής ο οποίος πρέπει να διαθέτει τόσο σωματικά χαρίσματα όσο και ψυχικά αποθέματα. Δεν θα ξεχάσω πέρσι όταν την πρώτη Κυριακή του κυνηγίου το απόγευμα, είχαμε βάλει ένα κοπάδι πέρδικες μπροστά . Το έδαφος ήταν ανηφορικό και η ώρα ήταν κοντά στις τρίς το απόγευμα. Τα πόδια μας καίγανε από το περπάτημα και οι μύες των ποδιών ένιωθες ότι από στιγμή σε στιγμή θα πετάγονταν έξω. Αλλά το αίσθημα ότι μπροστά μας υπήρχαν περδίκια με έκανε να συγκεντρώνω όλες μου τις δυνάμεις και να τις καταδιώκω. Εξαντλημένος από το ολοήμερο περπάτημα γύρισα προς το αυτοκίνητο αφού η ώρα κόντευε τέσσερις και θα έδυε ο ήλιος. Η κάρπωση της ημέρας μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν δύο πέρδικες. Ξαφνικά το σκυλί κάνει ένα ανέβασμα σε ένα μικρό λόφο και μένει άγαλμα. Η κούραση εξαφανίστηκε , τα πόδια μου έβγαλαν φτερά και τα πνευμόνια μου έκαιγαν ακατάπαυστα οξυγόνο που με σθένος ρουφούσα. Έφτασα πάνω από το σκυλί και μόλις και πρόλαβα να πάρω μια ανάσα φρρρρρ μια πέρδικα έκανε την έξοδο της μέσα από κάτι χόρτα. Ψύχραιμα άφησα το πουλί να πάρει την πορεία του και σκοπεύοντας προσεκτικά έκανα την βολή μου. Το σκυλί έτρεξε και μου επανάφερε μια τεράστια πέρδικα. Την πήρα πολύ προσεκτικά και αφού έδωσα τις επευφημίες στο σκυλί την έβαλα κάτω και την θαύμαζα. Τι ωραίο πουλί, τι ωραίο συναίσθημα μου είχε χαρίσει. Μια τέτοια επιτυχία σε κάθε εξόρμηση είναι αρκετή για να σε γεμίζει και να σε ολοκληρώνει ως περδικοκυνηγό. Τι και ένα είχα περπατήσει πέραν των δεκαπέντε χιλιομέτρων. Τι και εάν τα πόδια μου έκαιγαν από το πολύ περπάτημα και η μέση μου είχε ταλαιπωρηθεί από τον φόρτο του γιλέκου. Τι και αν είχα αλλάξει τρείς φανέλες από το πρωί. Εκείνη η στιγμή τα έσβησε όλα και τα σκέπασε με αίσθημα ικανοποίηση και χαράς.

Φυσικά για να φτάσουμε στο σημείο να ζήσουμε αυτή την μοναδική στιγμή απαιτούνται αρκετές θυσίες και αρκετοί κόποι. Το ζητούμενο δεν είναι να κάνουμε ένα αριθμό. Βλέπω φωτογραφίες στο φατσοβιβλίο με είκοσι και τριάντα περδίκια ξαπλωμένα στο έδαφος και τις γνωστές ατάκες. Ακούω άτομα να κοκορεύονται για τα κατορθώματα της πρώτης Κυριακής σε κάποια στάματα ή έξω από ένα πυρήνα απελευθέρωσης. Αυτό όμως δεν είναι κυνήγι πέρδικας. Μπορεί να είναι σκοποβολή μπορεί να είναι κρεατοσυλλογή, μπορεί να είναι εξόντωση σίγουρα όμως δεν το λες κυνήγι. Γιατί ο κυνηγός της πέρδικας θα τις αναζητήσει εκεί που λίγοι πάνε. Θα τις αναγκάσει να πετάξουν και να ξαναπετάξουν μέχρι να κουραστούν και να κρυφτούν. Τότε το σωστά εκπαιδευμένο πουλόσκυλο, θα τις εντοπίσει από μακριά , θα σε προετοιμάσει και θα τις αναγκάσει να σηκωθούν χαρίζοντας σου μοναδικές στιγμές. Όταν μάλιστα πάρει τον αριθμό που δικαιούται , παρά το μεγάλο του πάθος θα φύγει από την περιοχή για να μην κάνει περισσότερη ζημιά Το ξέρει ότι πρέπει να αφήσει το κοπάδι να ανασυνταχτεί για να το ξανασυναντήσει σε μια επόμενη εξόρμηση. Δεν θα χτυπήσει όσες μπορεί επειδή σε λίγες βδομάδες θα αρχίσουν οι τσίκλες και η σκοποβολή θα μεταφερθεί σε άλλο θήραμα.

Το να ξέρεις να κυνηγάς την πέρδικα είναι το αποτέλεσμα σωστής κυνηγετικής ανατροφής, σωστής κυνηγετικής κουλτούρας και κυνηγετικού ήθους.

Πρέπει να ξέρεις ή να υπολογίζεις πού είναι τα κοπάδια, πώς να τα προσεγγίσεις, πώς να τα οδηγήσεις και πώς να τα κυνηγήσεις σωστά . Πρέπει το σκυλί σου αλλά και οι σύντροφοι σου να είναι σωστοί και αντάξιοι ενός τέτοιοι κυνηγίου.

Το να πατήσουμε ένα περδίκι το οποίο έχει μετατοπιστεί λόγο της κυνηγετικής πίεσης και απλά το βρήκαμε στο δρόμο μας δεν το λες περδικοκυνήγι. Ούτε εάν κάποιοι μας φέρουν επάνω μας ένα περδίκι . Ναι, σου χαρίζουν απίστευτες βολές και μάλιστα όταν το κυνηγάς παγανιά, ο ένας τα σπρώχνει πολλές φορές φορές στον άλλο , αλλά αυτό δεν έχει καμία σχέση με το κυνήγι σε καρτέρια ή αλλιώς ‘σχισματα’.


Όταν πραγματικά εκτιμήσουμε και κατανοήσουμε αυτό το υπέροχο πουλί, όταν το σεβαστούμε και το κυνηγήσουμε σωστά και όπως του αξίζει, τότε θα νιώσουμε και εμείς την απόλυτη κυνηγετική ικανοποίηση και την ολοκλήρωση μας ως περδικοκυνηγοί.