Κυνήγι ορτυκιού με σκύλο φέρμας
Ορτύκι – ένα μικρό θήραμα με πολύ μεγάλη σημασία. Ένα θήραμα που κανένας κυνηγός ότι και αν κυνηγά δεν μπορεί να αντισταθεί όταν υπάρχει πέρασμα ή ακόμη όταν κυνηγώντας άλλα θηράματα του Χειμώνα πέσει σε ένα χωράφι που κράτησε κάποια ντοπιάρικα ορτύκια όπου αυτά θα μας γεμίσουν την μέρα μας με όμορφες συγκινήσεις.
Όμως, ο πρωταγωνιστής σε αυτό το κυνήγι είναι το σκυλί μας, όπου θα ψάξει με μαεστρία στις πιο αντίξοες καιρικές συνθήκες για να εντοπίσει και να φερμάρει αυτό το μικρό δαιμόνιο θήραμα όπου εμείς τις περισσότερες φορές το έχουμε βάλει στην τσάντα με μια εύκολη και πετυχημένη βολή και μια σωστή θηραματοφορία από το σκύλος μας.
Ποια ράτσα σκύλου είναι η πιο κατάλληλη για το κυνήγι ορτυκιού?
Πάρα πολλές φορές, έχω βρεθεί μπροστά σε συζητήσεις φίλων κυνηγών που αντάλλασσαν απόψεις για το ποια είναι η πιο κατάλληλη φυλή για αυτό το κυνήγι. Έχω ακούσει πολλά, όμως, εκ πείρας θα σας πω ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη φυλή φέρμας η οποία να κυνηγά καλύτερα τα ορτύκια από κάποια άλλη. Απλά, υπάρχει, το καλό κυνηγόσκυλο το οποίο όταν είναι στα χέρια ενός καλού ορτυκοκυνηγού αποκτά ειδίκευση σε αυτό το κυνήγι, όπως επίσης και σε οποιοδήποτε άλλο θήραμα κυνηγάμε, φτάνει το σκυλί που κρατάμε στα χέρια μας να έχει κάποια προσόντα τα οποία είναι πολύ σημαντικά για ένα ορτυκόσκυλο. Όπως το κυνηγετικό πάθος, η εξυπνάδα (η οποία το κάνει να προσαρμόζεται πιο εύκολα στα διάφορα εδάφη και θηράματα), η λεπτή όσφρηση (η οποία είναι πολύ σημαντική σε ένα ορτυκόσκυλο γιατί η μυρωδιά που αφήνει το ορτύκι, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, λόγω της άπνοιας, της σκόνης και της ζέστης είναι πολύ λίγη. (Οι φυλές που προτιμάνε οι περισσότεροι κυνηγοί για το ορτύκι είναι: το πόιντερ, το σεττερ, το κούρτσχαρ, το επανιέλ μπρετόν, και το ντράντχαρ).
Η έρευνα του σκυλιού πρέπει πάντα να είναι μεθοδική, όχι πολύ ανοιχτή και με πιο αργή ταχύτητα. Αυτό όμως, πολλές φορές, εξαρτάται από το μέρος που κυνηγάμε αν είναι πεδιάδα, πλαγιές με πυκνή βλάστηση και πέτρες ή μερικές φορές κάποιο οροπέδιο. Επίσης την έρευνα του την προσαρμόζει και ανάλογα με την πυκνότητα των ορτυκιών που υπάρχουν στο μέρος που κυνηγάμε.
Η φέρμα είναι η στιγμή που ο σκύλος μας σε όποια φυλή και αν ανήκει τον βλέπουμε να κοκαλώνει σαν άγαλμα μόλις εντοπίσει την αναθυμίαση και τον τόπο που βρίσκεται το ορτύκι. Είναι η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας όταν πέσουμε σε ένα καλό πέρασμα και βλέπουμε το σκυλί μας να μας φερμάρει το ένα μετά το άλλο, με τρόπο μοναδικό, όσο πιο κοντά στα πρότυπα της φυλής του.
Η ντουφεκιά του ορτυκιού είναι σχετικά εύκολη για τον λόγο ότι κατά το ξεπέταγμα πετά πάντα σε ευθεία χαμηλά στο έδαφος και πολλές φορές όταν έρθει από ταξίδι γίνεται πιο βαρύ και αργό στο πέταγμα του. Όμως, χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή από μέρους μας μετά την φέρμα και το ξεπέταγμα γιατί πολλές φορές το σκυλί μας καταδιώκει με μανία το θήραμα και γίνεται αφορμή να γίνει το μοιραίο ατύχημα. Για αυτό σας συμβουλεύω πάντα να ντουφεκάτε με μεγάλη σιγουριά, ότι δεν πρόκειται να κτυπήσετε το σκυλί σας ή κάποιον άλλο που μπορεί να βρεθεί στην ευθεία σας.
Το απόρτ πρέπει να είναι γρήγορο, με σωστή εντόπιση γιατί πολλές φορές ψάχνοντας να επαναφέρει το χτυπημένο ορτύκι πέφτει σε άλλη μυρωδιά και ξεφωλιάζει δεύτερο και τρίτο πουλί χωρίς να μπορέσουμε να έχουμε ευκαιρία κάρπωσης σε αυτά τα πουλιά. Επίσης, πολύ σημαντικό είναι στην επαναφορά να μην σφίγγει και να μασά το ορτύκι όπου αυτό είναι συχνό φαινόμενο από μερικά σκυλιά.
Σημείωση
Στο νησί μας έχει αρκετά μέρη που κρατάνε ορτύκια, όπως επίσης και αρκετά τα οποία πέφτουν μεγάλα περάσματα όπου μπορούμε να απολαύσουμε αυτό το ωραίο θήραμα και να το κυνηγήσουμε με τα σκυλιά μας.
Όμως δυστυχώς αγαπητοί συνάδελφοι, ολόκληρη Ευρωπαϊκή χώρα με χιλιάδες χρόνια κυνηγετικής παράδοσης, μια χώρα της οποίας το κυνήγι είναι ένας σημαντικός οικονομικός πόρος για το κράτος, οι κυνηγετικοί φορείς μας έχουν δώσει άδεια να κυνηγάμε το ορτύκι με τα σκυλιά μας μόνο σε μερικά στρέμματα. Έχουν οριοθετήσει περιοχές όπου επιτρέπεται το κυνήγι με την συνοδεία του σκύλου και περιοχές όπου δεν επιτρέπεται η συνοδεία σκύλου, όπου αυτές οι περιοχές είναι και οι περισσότερες. Αυτές οι περιοχές έχουν γίνει ένα εκκολαπτήριο κακών κυνηγών όπου όχι μόνο δεν σέβονται το συγκεκριμένο θήραμα, το οποίο είναι ένα θήραμα που κυνηγιέται πάντα με σκύλο, δεν σέβονται ούτε τους άλλους κυνηγούς, αφού ο καθένας έχει οριοθετήσει την περιοχή του όπου θα τοποθετήσει την μιμητική ηχητική μηχανή και ανενόχλητος θα κάνει τη σφαγή του χωρίς να αφήσει ούτε ένα πουλί για την επόμενη μέρα. Ενώ, εσύ, ένα-δύο χιλιόμετρα παρακάτω όπου συντηρείς σκυλιά ένα ολόκληρο χρόνο να είσαι φυλακισμένος μέσα σε μερικά στρέμματα άκαρπης γης και να σου απαγορεύουν να βγεις από εκεί λες και τα σκυλιά θα τους φάνε τον τόπο.
Είναι καιρός αγαπητοί συνάδελφοι – κυνηγοί, να ξυπνήσουμε και να οργανωθούμε για μια καλύτερη μέρα για το κυνήγι στη Κύπρο. Είναι καιρός, να ξεκινήσουμε να σεβόμαστε και τον πιστό μας σύντροφο, που χωρίς αυτόν το κυνήγι δεν έχει καμία μα καμία ουσία και όχι να είναι κλεισμένος στο κλουβί του και τον βγάζουμε για κυνήγι μόνο 18 εξορμήσεις την περίοδο του λαγού και της πέρδικας και άντε πάλι πίσω στο κουμάσι του.
Ο κάθε σωστός κυνηγός πρέπει να ξεκινήσει να διαμαρτύρεται και ίσως αλλάξει αυτή η κατάσταση που βολεύει ορισμένους και οδηγεί προς την καταστροφή.