Του Κώστα Σκεμπετζή

Κάθε χρόνο έχουμε χιονόπτωση στα ψηλότερα ορεινά του νησιού μας, κυρίως στο Τρόοδος. Οι κυριότεροι μήνες είναι ο Ιανουάριος κι ο Φεβρουάριος, χωρίς να εξαιρούνται οι Δεκέμβριος και Μάρτιος κάποιες χρονιές. Το κυνήγι σε χιονισμένο τοπίο κερδίζει ολοένα και περισσοτέρους λάτρεις. Οι συνθήκες στις οποίες διεξάγεται το συγκεκριμένο κυνήγι, εξιτάρουν κάθε κυνηγό. Η αλλαγή απ’ το καθιερωμένο κυνήγι κι η διεξαγωγή της αγαπημένης μας απασχόλησης στο μαγευτικό άσπρο πέπλο που ρίχνει το χιόνι, μας συναρπάζει.

Για το κυνήγι τζικλών στα χιόνια επιβάλλεται μια διαφορετική προεργασία, η οποία ξεκινά πάντοτε απ’ την κατάλληλη ενδυμασία. Χρειαζόμαστε σίγουρα ρούχα ζεστά, αλλά κι αδιάβροχα. Τα βαρετά μπουφάν δεν είναι ευκολόχρηστα, αφού δεν μας παρέχουν ευκολία κινήσεων, πόσο μάλλον για το κυνήγι της τζίκλας – μαυρόπουλου, στο οποίο επιβάλλονται γρήγορες και πολλές τουφεκιές. Επιλέγουμε λοιπόν σίγουρα θερμαντικές μπλούζες, φούτερ με μάλλινη επένδυση κι ένα ελαφρύ αντιανεμικό, αδιάβροχο σακάκι. Ένα θερμαντικό εσωτερικό παντελόνι, αλλά κι ένα αδιάβροχο εξωτερικό, κλείνουν τον κύκλο της ενδυμασίας μας. Όχι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα θα μας προσφέρει την ανάλογη ζεστασιά. Ένα ζευγάρι γάντια θεωρείται απαραίτητο, ιδιαίτερα κατά τις πρώτες πρωινές ώρες, που η θερμοκρασία πέφτει περισσότερο. Στο εμπόριο κυκλοφορούν πολλά είδη γαντιών. Είναι προτιμότερα τα γάντια, που να δεν επιτρέπουν στο όπλο να γλιστρά μέσα από τα χέρια, κι αυτά είναι κυρίως τα σκοπευτικά γάντια, αλλά και κάποια εξειδικευμένα γάντια χιονιού. Τα μάλλινα γάντια σ’ αυτή την περίπτωση, δεν είναι η καλύτερη επιλογή. Μην ξεχνάτε να προστατεύετε και το κεφάλι. Ένας σκούφος που θα μας προστατεύει αυτιά, κεφάλι και λαιμό, αναμφίβολα θα προστεθεί στο σακίδιό μας. Επίσης, τα άρβυλά μας πρέπει να είναι απαραίτητα αδιάβροχα και με αντιολισθητική σόλα. Οι κάλτσες μας μάλλινες κι αρκετά χοντρές. Κάποιοι χρησιμοποιούν και γυαλιά ηλίου, αφού η αντανάκλαση που δημιουργεί το χιόνι, πολλές φορές «τυφλώνει».

Όλα όσα έχω αναφέρει σίγουρα θα πρέπει να είναι εις διπλούν, αφού κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστεί ν’ αλλάξουμε κάτι, που ίσως βραχεί. Εκτός από την ένδυση και υπόδησή μας, πρέπει να σκεφτούμε κι άλλους τρόπους και μέσα, που θα μας ζεστάνουν. Προτείνω σταφίδες και μικρές γουλίτσες από ζιβανία. Πάντοτε μέσα στα όρια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως είμαστε στο κυνήγι κι όχι σε κάποιο κέντρο διασκέδασης. Ακόμη, συνεχόμενες κινήσεις των άκρων μας, αλλά κυρίως των ποδιών κι ίσως επιτόπιος βηματισμός, ζεσταίνουν το σώμα μας, αφού έτσι επιτυγχάνουμε καλύτερη αιματική κυκλοφορία.

Όσο αφορά το θέμα των φυσιγγίων δεν θα το αναλύσουμε, γιατί είναι ζήτημα πολύ μεγάλο. Ως απλή αναφορά να πω ότι είχα φοβερές επιτυχίες με φυσίγγια χαμηλών γραμμαρίων (24 και 25 γραμμάρια).

Εξίσου σημαντική είναι κι εδώ η επιλογή του πόστου μας. Το να γνωρίζουμε καλά την περιοχή που θα εξορμήσουμε, δεν είναι σημαντικό μόνο για την κάρπωσή μας, αλλά και για την ασφάλειά μας, αφού το χιόνι κρύβει παγίδες. Η περιπλάνησή μας στην περιοχή, αλλά κι η απομάκρυνσή μας από τα αυτοκίνητα, δεν είναι αναγκαία, αφού μπορεί να μας περιπλέξει σε περιπέτειες αποπροσανατολισμού, μιας και το ομιχλώδες και λευκό τοπίο μοιάζει παντού το ίδιο. Τα πουλιά θα κινηθούν σίγουρα σε σημεία που έχουν τροφή. Έτσι επιλέγουμε πόστα κοντά σε μέρη με τροφή. Οι μαυρόπουλοι τρελαίνονται για το γνωστό σουμάτζι. Τους έχω πετύχει πολλές φορές σ’ αυτό, αφού σε χιονισμένα μέρη δύσκολα βρίσκουμε άλλους καρπούς. Ακόμη, οι ελιές θεωρούνται απ’ τις πρώτες επιλογές, καθώς κι οι μηλιές. Επιπλέον, εξαιρετικό πόστο μπορεί να είναι κάποιο μέρος με βατόμουρα άγρια, αφού επίσης τρελαίνονται γι’ αυτά. Σε περιπτώσεις που έχουμε άνεμο, τα πουλιά θα αναζητήσουν περιοχή που να μην επηρεάζεται τόσο απ’ τον άνεμο, αλλά και να είναι νοτιοανατολική, έτσι που να έχουν άμεση επαφή με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου.

Όσο κι αν ακουστεί παράξενο, τα πουλιά θα ψάξουν και υπό αυτές τις συνθήκες νερό. Θα μπορούσε να είναι μια μικρή λιμνούλα ή κάποιο μικρό ρυάκι. Η παρατήρηση θα μας οδηγήσει στην επιλογή του κατάλληλου πόστου.

Η ανεύρεση των πουλιών είναι δύσκολη, όσον αφορά στην εκτίμηση της απόστασης, αλλά και του ακριβούς σημείου, όπου έπεσε το πουλί. Αυτό που προδίδει την θέση του είναι μια τρυπούλα στο χιόνι ή μια κηλίδα από αίμα.

Το κυνήγι στα χιόνια είναι συναρπαστικό, αφού μας προσφέρει παράλληλα μια ξεχωριστή περιπέτεια. Αυξάνει την αδρεναλίνη, εφόσον κάποιες φορές έχει να κάνει και με την επιβίωσή μας. Ίσως γι’ αυτό να το προτιμούν ορισμένοι. Εύχομαι λοιπόν όσον το δυνατό συντομότερα, να έχουμε και τα πρώτα χιόνια, ώστε να μας δοθεί η ευκαιρία να απολαύσουμε την κάθε στιγμή που μας προσφέρει το κυνήγι, σ’ ένα χιονισμένο κι απολαυστικό τοπίο.