Tου Πέτρου Παναγιώτου


Ο Λαγός είναι ένα θηλαστικό που ζει από τα πιο χαμηλά υψόμετρα μέχρι και στα πιο ψηλά υψόμετρα. Είναι ένα πολύ δημοφιλές κυνηγετικό είδος για την Κύπρο.


Θεωρείται ένα από τα κυπριακά εδέσματα της Κύπρου, κάτι εκλεκτό για πολλούς γι’ αυτό εξίσου και η ψηλή τιμή του. Ένα πολύ έξυπνο και καχύποπτο θηλαστικό, αυτός ίσως είναι και ο λόγος που ξεχωρίζει στο κυνήγι. Προσπαθεί με κάθε τρόπο από τη φύση του να δυσκολεύει τους θηρευτές του, που είναι ο κυνηγός με τα λαγόσκυλά του, τα αρπακτικά είδη όπως η αλεπού, ο αετός, γάτες κλπ. Αν προσέξουμε τις κινήσεις του τη νύχτα ίσως αποτελεί ένα από τα πιο δύσκολα επιτεύγματα να τον εντοπίσουμε την επόμενη μέρα με λαγόσκυλα. Όλη νύκτα, καθώς θεωρείται νυκτόβιο θηλαστικό, βόσκει και ταυτόχρονα χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα για να αφήσει όσο πιο λίγα στοιχεία για την παρακολούθηση του και τον εντοπισμό του.

Σίγουρα σήμερα δέχεται αρκετή πίεση από διάφορους παράγοντες όπως είναι η τεχνολογία, οι δρόμοι λόγω αναδασμών και αντιπυρηνικών ζώων, αύξηση των λαγοκυνηγών και των αρπαγών κυρίως της αλεπούς και των γάτων. Έλλειψη τροφής και το κυριότερο η λαθροθηρία. Για τους πλείστους λόγους μείωσής του, υπάρχουν λύσεις όμως θέλει θέληση, τόσο από τους κυνηγούς αλλά περισσότερο εννοείται από τους αρμόδιους.

Όσον αφορά την αλεπού και τις γάτες σίγουρα έπρεπε οι αρμόδιοι να έχουν κάποιο διαχειριστικό πλάνο για τη διαχείριση του πληθυσμού τους. Όσον αφορά την τροφή σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι ανύπαρκτο. Εδώ είναι έγκλημα να μην υπάρχουν σωστές διαχειρίσεις σε θέματα σπορών μιας και λόγω της εγκατάλειψης της γεωργίας χειροτερεύει η κατάσταση.

Το χειρότερο από όλα είναι η λαθροθηρία. Όπου βλέπουμε ομάδες 3-4 ατόμων να κατασπαράζουν ολόκληρες περιοχές. Ξεκληρίζονται ολόκληρες περιοχές με αποτέλεσμα την νέκρωση τους. Κάθε χρόνο στο ίδιο έργο θεατές.

Η άποψη μου είναι ότι οι ποινές δεν είναι αποτρεπτικές. Σίγουρα τα εξώδικα είναι μεγάλα ποσά όμως μετά από δικαστικές αποφάσεις μπαίνουν σε διακανονισμό. Για παράδειγμα 50-100€ τον μήνα για ένα πρόστιμο των 20.000€.

Επίσης πρέπει να βρεθεί λύση για τη μείωση της τιμής του λαγού. Αν είναι δυνατόν να πωλείται ένας λαγός 100-120€. Αν η τιμή ήταν 20€ τότε δεν θα άξιζε τον κόπο της παρανομίας.

Ακόμη κάτι το οποίο θα άλλαζε την κατάσταση η απαγόρευση ‘διαφήμισης’ κυνηγετικών θηραμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (Facebook κλπ.). Παράδειγμα μέσω Facebook ίσως πολλοί να αναζητούν την σημασία για τους δικούς τους ψυχολογικούς λόγους. Όπως λέει και η παροιμία ‘το χρήμα μίσησαν πολλοί, την δόξα ουδείς.’

Άρα καταλαβαίνουμε ότι οι αρμόδιοι αδρανούν σε πολλά θέματα και χρειάζονται αρκετές σοβαρές αλλαγές. Όσον αφορά την τροφή από προσωπική μου εμπειρία, μετά από την συμβουλή του φίλου Άριστου Αριστείδου για ένα μείγμα σπόρων, μια χρονιά έκανα ερασιτεχνικές σπορές σε μια απαγορευμένη δασώδη περιοχή. Μετά από 5-6 μήνες με έκπληξη μου παρατήρησα ότι υπήρχε σημαντική αύξηση λαγών και τα μικρά λαγουδάκια όλο και περισσότερα. Άρα όλοι με λίγη προσπάθεια μπορούμε να καταφέρουμε πολλά.

Εγώ προέρχομαι από δύο οικογένειες λαγοκυνηγών τόσο του πατέρα μου όσο και από τη μητέρα μου. Άρχισα από μικρή ηλικία να κυνηγώ τον λαγό (6 ετών συγκεκριμένα). Σίγουρα από την αρχή με δίδαξαν τους άγραφους νόμους του κυνηγιού, θέματα ασφάλειας και απόλυτο σεβασμό προς την φύση, τα θηράματα και τους συναδέλφους κυνηγούς.

Πάντα θεωρώ πως είχαμε εξαιρετικά λαγόσκυλα μιας και είχα την τύχη ο θείος μου Χριστάκης Πιερί να είναι ένας από τους πρώτους εκπαιδευτές και εισαγωγέας λαγόσκυλων με εξαιρετικά αποτελέσματα. Τον τότε καιρό κυνηγούσαμε με δείκτες κουρτσχααρ δικής μας εκτροφής. Κυνηγούσαμε με ένα ή δύο το πολύ κουρτσχααρ συνήθως περιοχές Πάφου(Ακάμα) και στο χωριό μας Άρσος Λεμεσού. Φυσικά η κατάσταση ήταν πολύ πιο ευνοϊκή σε θηράματα και καιρικές συνθήκες σε σχέση με το σήμερα.

Με το πέρασμα των χρόνων καταλήξαμε λόγω δυσκολιών να εντάξουμε στην ομάδα μας ιχνηλάτες πάντα καθαρόαιμους για να γνωρίζουμε το εργασιακό τρόπο της κάθε φυλής. Ο πρώτος ιχνηλάτης που έπεσε στα χέρια μου ήταν ένα Μπλε της Γασκωνης. Εξαίρετο σκυλί με πολύ καλές επιδόσεις, έτσι δημιουργήσαμε μια ομάδα τεσσάρων σκυλιών. Δυστυχώς τα χάσαμε μέσα σε ένα χρόνο από διάφορες ατυχίες.

Μετά από πολλές σκέψεις εντάξαμε στην ομάδα μας ιχνηλάτες Μπαλκάν. Εισάγαμε τα σκυλιά από ένα σοβαρό και προσεκτικό εκτροφέα. Είναι αρκετά αξιόλογα σκυλιά με πολύ καλές επιδόσεις, σκληροτράχηλα σκυλιά μπορώ να πω. Επίσης έχω και μια ομάδα από Πορσελεν. Σίγουρα τα κυνηγάμε ξεχωριστά λόγω του απρόοπτου εργασίας των δύο φυλών. Αρκετά αξιόλογα σκυλιά μιας και δεν κρύβω ότι έχω αδυναμία στις Γαλλικές φυλές.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε κάτι πολύ σημαντικό για τις καθαρόαιμες φυλές. Όλες οι φυλές ιχνηλατών σκύλων είναι καλές φτάνει να μελετήσουμε και να επιλέξουμε όποια φυλή ταιριάζει στο τρόπο κυνηγιού μας και κατάλληλο για τα εδάφη συνήθως κυνηγάμε.

Με τους ιχνηλάτες για εμένα προσωπικά κάνει το κυνήγι του λαγού ακόμα πιο συναρπαστικό. Από την ώρα που βρίσκουμε το ίχνος μέχρι το ξεφώλιασμα και μετά αν το επιτρέπουν οι συνθήκες μια ωραία δίωξη του λαγού. Προσωπικά να κτυπήσεις λαγό μετά από την όλη διαδικασία δεν περιγράφεται με λόγια. Θεωρώ ότι είναι και αυτό μια επιστήμη. Πρέπει να υπάρχει άψογη συνεργασία λαγόσκυλου και κυνηγού για να μπορέσουμε να ξεδιαλύνουμε τα τεχνάσματα του λαγού. Όσο κυνηγάς χρειάζεται συγκέντρωση χωρίς να σε απασχολεί το οτιδήποτε άλλο. Άλλωστε υπάρχει και η παροιμία ‘μέτριο κυνηγόσκυλο με καλό κυνηγό επιτυχία και το αντίθετο’. Και ακόμα κάτι ‘ό,τι σπείρεις, θερίζεις’. Τα λαγόσκυλα θέλουν συνεχώς επαφή με το θήραμα και επαφή με το βουνό.


Δυστυχώς είτε λόγω υποχρεώσεων είτε λόγω της κατάντιας κυνηγότοπων είτε για οικονομικούς λόγους αρκετοί κυνηγοί εγκατέλειψαν το κυνήγι του λαγού. Έσπασαν ομάδες κυνηγιού οι οποίες στόχος δεν ήταν η κάρπωση αλλά η καλή παρέα.

Τέλος να σας διηγηθώ μια κυνηγετική εξόρμηση που ίσως πρέπει να γίνει παράδειγμα για όλους μας. Ήταν τελευταία εξόρμηση σε μια περιοχή της ορεινής Λεμεσού. Εγώ και ο πιστός μου σύντροφος, ο πατέρας μου και στην συγκεκριμένη εξόρμηση και ο κουμπάρος μου. Ξεκινήσαμε το κυνήγι το πρωί με την μέρα να προσφέρετε για ιχνηλασία. Κατεβάσαμε τα σκυλιά και έπιασαν ένα ωραίο ίχνος λαγού. Μας άκουσε μια κυνηγοπαρέα από τις φωνές των σκυλιών και βιάστηκαν να έρθουν ύπουλα μπροστά μας. Δεν είχα την διάθεση να συζητήσω έτσι σταμάτησα τα σκυλιά και τους άφησα να περάσουν. Αφού απομακρύνθηκαν άφησα τα σκυλιά και αφού ξεκίνησαν ξανά το ψάξιμο στην πορεία εντόπισαν τον λαγό αλλά κατάφερε και μας διέφυγε.

Μετά από δίωξη επέστρεψαν και ξεκινήσαμε άλλη πορεία μακριά από άλλους κυνηγούς. Κάποια στιγμή γύρω στις 10:00 εντόπισαν άλλο ίχνος λαγού και κατάφεραν να το ξεφωλίασουν και του κτύπησε ο κουμπάρος μου, ενώ ξεκίνησε να μας λέει τι έγινε. Κατάλαβα από τη συμπεριφορά των σκυλιών ότι υπήρχε άλλος λαγός κοντά. Προειδοποίησα τους συντρόφους μου και όντως μετά από 10-15 λεπτά ξεφώλιασα τον δεύτερο λαγό όπου κατάφερα να του καρπωθώ στην δίωξη. Η χαρά σίγουρα ήταν μεγάλη. Όμως δεν σταμάτησε εκεί, παρατήρησα ότι τα σκυλιά ξεκίνησαν ξανά δουλειά στην ίδια περιοχή. Αμέσως εγώ και ο κουμπάρος μου τρέξαμε προς τα σκυλιά για να ακολουθήσουμε την πορεία τους. Αμέσως ακούσαμε μια φωνή του πατέρα μου ‘κοπέλια τέλος…’ του απάντησα ‘παπά έλα έχει μαλαί’, η απάντηση του ήταν απότομη. ‘Όχι μου λέει τέλος και από χρόνου με υγεία, άτε και βάλουμε ακόμα ένα λαγό στη κατάψυξη; Να τον αφήσεις να έβρεις και του χρόνου’. Η απάντηση μου ήταν ‘μα εν κρίμα οι σκύλοι’. Πάλι όμως δεν το συζητούσε με κανένα τρόπο. Θυμάμαι μου είπε ‘άφηστους σκύλους, βάρτε τα όπλα μέσα στο αυτοκίνητο και θα είμαστε απλά θεατές.’

Όντως έτσι κάναμε, σεβαστήκαμε την άποψη του και μετά από 30 λεπτά βλέπαμε απλά την δίωξη. Μετά όταν το σκέφτηκα με καθαρό μυαλό κατάλαβα πόσο δίκαιο είχε. Πρέπει όλοι μας ξεχωριστά να δείξουμε σεβασμό σε αυτή τη δύσκολη εποχή για το κυνήγι.

Τέλος εύχομαι σε όλους καλά και ασφαλή κυνήγια πάντα με υγεία.