Η φάσα αποτελεί ένα απο τα αγαπημένα θηράματα όλων των κυνηγών. Ακόμη και οι φανατικοί λαγοκυνηγοί, που κατά την διάρκεια του ενδημικού δεν θα σηκώσουν το όπλο τους πέραν από το τριχωτό, επιδίδονται με μεγάλη όρεξη το καλοκαίρι στο συγκεκριμένο κυνήγι. Μεγάλο πουλί , καχύποπτο το οποίο προσφέρει πολλές πορείες με τον βαθμό δυσκολίας να αυξομειώνεται ανάλογα. Κάποτε σου δίνει το πιο εύκολο στόχο και κάποτε θα πρέπει να μείνεις ακίνητος για ολόκληρες ώρες και δεν θα έρθει ποτέ σε απόσταση βολής.


Σήμερα με την χρήση τεχνητών ομοιωμάτων και σφυριών (αφού η νομοθεσία τα έχει επιτρέψει) μπορούμε να ξεγελάσουμε λίγο περισσότερο τα πουλιά. Ίσως περισσότερο και από το ‘ανήθικο’ τάϊσμα. Βλέπετε δεν είναι λίγες οι φορές που αρκετοί τάιζαν τα πουλιά για μέρες ολόκληρες αλλά η όχληση των τελευταίων ημερών ή οι πρώτες ντουφεκιές και η μεγάλη κίνηση έδιωχνε τα πουλιά μακριά.

Πέραν όμως από αυτούς τους τρόπους θήρευσης που συνήθως γίνεται σε κάμπους, υπάρχει και το κλασσικό καρτέρι στις κορυφογραμμές. Τα πουλιά ακολουθάνε συγκεκριμένες πορείες και αυτό τα οδηγεί σε απόσταση βολής από κυνηγούς οι οποίοι έχουν στήσει ένα καλό καρτέρι σε μία κορυφογραμμή.

Για αρκετά χρόνια κυνηγούσα το συγκεκριμένο είδος σε μία κλασσική τοποθεσία. Τα πουλιά τα οποία έβγαιναν από το σημείο δεν ήταν πολλά αλλά μέχρι τις δέκα το πρωί εάν ήμουν και λίγο τυχερός μπορούσα να πάρω τέσσερα με πέντε πουλιά. Φυσικά μέχρι να προσαρμοστώ με τον χώρο και να καταλάβω πώς παιζόταν το παιχνίδι έπρεπε να ξεπεράσω κάποιες απρόβλεπτες δυσκολίες .


Απρόβλεπτες δυσκολίες και η λύση στα προβλήματα

Την πρώτη χρονιά που μετέβηκα στο συγκεκριμένο σημείο για κυνήγι έγινε τυχαία. Μελετώντας το χάρτη κυνηγίου παρατήρησα ότι το συγκεκριμένο σημείο επιτρεπόταν για το κυνήγι φάσας. Γνώριζα το σημείο από την περσινή χρονιά καθώς κυνήγησα εκεί το ενδημικό . Έτσι λοιπόν πήγα στην περιοχή κατά τις 04,30 το πρωί για να βρω κάποιο πόστο


  • Απρόβλεπτη δυσκολία νο 1- Να γνωρίζεις ακριβώς το πόστο γιατί το πρωί με το σκοτάδι θα δυσκολευτείς να βγάλεις άκρη. Πηγαίνοντας στην περιοχή και χωρίς να έχω κάνει πιο πριν κάποια αναγνώριση μου ήταν δύσκολο να βρω τα καλύτερο σημείο για να σταθώ. Ακόμη και εάν βρούμε το σημείο που θα μας κρατάει καλά κρυμμένους δεν ξέρουμε εάν είναι κοντά στην γραμμή βολής για τα πουλιά. Άρα καλό είναι να πάμε μερικές μέρες προηγούμενος για να παρατηρήσουμε τα πουλιά απο που περνάνε και να επιλέξουμε το πόστο μας.
  • Απρόβλεπτη δυσκολία νο 2- Που πυροβολούμε τα πουλιά για να μην τα χάνουμε.
  • Με το που βγήκε το φως και μπόρεσα να κατατοπιστώ και αφού είδα και την πορεία μερικών πουλιών μετακινήθηκα προς ένα υποσχόμενο πόστο. Με το καλημέρα ένα ζευγάρι φάσσες πέρασαν από πάνω μου. Μόλις και κατάφερα να σηκώσω το όπλο και να πυροβολήσω την δεύτερη καθώς το οπτικό μου πεδίο ήταν περιορισμένο. Το πουλί έπεσε αλλά μου πήρε περίπου δεκαπέντε λεπτά να το βρω λόγο του απότομου της περιοχής. Στα δεκαπέντε λεπτά έρευνας άλλα δύο με τρία πουλιά πέρασαν από το πόστο το οποίο εγκατέλειψα για να βρω το πουλί που είχα χτυπήσει. Τότε λοιπόν διαπίστωσα ότι έπρεπε οι ντουφεκιές μου να είναι μόνο μπροστά μου, για να πέφτουν τα πουλιά κοντά στο πόστο μου και όχι πίσω στο απότομο. Ακόμη και το καλύτερο πόστο να κρατάμε πρέπει να ξέρουμε που να πυροβολούμε τα πουλιά για να έχουμε επιτυχία και γρήγορη επαναφορά. Ιδιαίτερα τις πρωινές ώρες που υπάρχει μεγαλύτερη κινητικότητα.
  • Απρόβλεπτη δυσκολία νο 3 – Να έχουμε εναλλακτικά πόστα.
  • Όταν τα πουλιά ντουφεκιστούν τότε το να τα ξαναβρείς στην ίδια περιοχή είναι πολύ δύσκολο την επόμενη εξόρμηση. Έτσι λοιπόν το πόστο θα ξαναδουλέψει είτε την τελευταία εξόρμηση σε πιο χαμηλές συχνότητες είτε από χρόνου πάλι. Έτσι λοιπόν έφυγα και εγώ από εκεί την πρώτη χρονιά με δύο πουλιά και τις ελπίδες ότι του χρόνου θα ήμουν πιο καλά προετοιμασμένος. Όμως της επόμενη χρονιά που πήγα, δυστυχώς βρήκα κάποιον άλλο να κρατάει το πόστο μου. Σε αυτή την περίπτωση επειδή είχα κατά νου πού πήγαιναν τα πουλιά, είχα ένα ενναλακτικό πόστο στο μυαλό μου το οποίο μου έδωσε δύο πουλιά. Ένα δεύτερο ακόμη και τρίτο πόστο είναι must στην ίδια περιοχή.
  • Απρόβλεπτη δυσκολία νο 4 - Οι ντουφεκιές μας συγκεντρώνουν απελπισμένους

Την δεύτερη χρονιά αφού πλέον γίναμε δύο κυνηγοί στην περιοχή και ντουφεκούσαμε και οι δύο πουλιά, προκαλέσαμε το ενδιαφέρον άλλων κυνηγών στην ευρύτερη περιοχή. Φυσικά ο συνάδελφος στο άλλο πόστο ντουφεκούσε αδιακρίτως χωρίς να έχει και ιδιαίτερα αποτελέσματα. Είχε ρίξει πέραν των είκοσι ντουφεκιών είχε πάρει δύο πουλιά. Είχα και εγώ πάρει άλλες δύο με τρείς ντουφεκιές και είχα αστοχήσει και σε μία με διπλή ντουφεκιά. Έτσι κατά τις 08.30 οι απελπισμένοι της περιοχής ξεκίνησαν να μετακινούνται κατά το μέρος μας. Αυτό είχε ως επακόλουθο να μας κόβουν τα πουλιά, να δημιουργούν όχληση και κίνηση και να τελειώσει το κυνήγι πολύ πιο γρήγορα. Άρα ακόμη ένας λόγος να είμαστε επιλεκτικοί στις ντουφεκιές μας είναι να αποφύγουμε την δυσκολία νο 4. Επίσης σε μία τέτοια περίπτωση εάν ξέρουμε ότι περνάνε πουλιά θα πρέπει να περιμένουμε υπομονετικά μέχρι να αποχωρήσουν κάποιοι για να ξεκινήσει ξανά η κίνηση των φασών.