Διαβάζοντας τον τίτλο του βιβλίου, ‘’Κυνηγώντας στις τέσσερις άκρες της γης’’, θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι ο άνθρωπος που έγραψε αυτό το βιβλίο ζούσε μόνο για να κυνηγάει. Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι όπως φαίνονται. Ο κύριος Αντώνης Ταλιώτης μέσα από την αγαπημένη του δραστηριότητα, το κυνήγι, συνδύασε και την άλλη του μεγάλη αγάπη, τα ταξίδια. Ταξίδεψε σε μακρινούς προορισμούς όχι απλά για να κυνηγήσει αλλά και για να ‘’συλλέξει’’ εμπειρίες, αναμνήσεις και φυσικά για να μάθει τον κόσμο και την νοοτροπία και κουλτούρα των κατοίκων των χωρών που επισκέφτηκε.  

Σε μια συνέντευξή του, ο συγγραφέας του βιβλίου ‘’Κυνηγώντας στις τέσσερις άκρες της γης’’, κύριος Αντώνης Ταλιώτης, μας ‘ανοίγει την πόρτα’ της δικής του φιλοσοφίας στο θέμα ‘κυνήγι’, ενώ την ίδια στιγμή μας εξιστορεί και την απόφασή του να γράψει ένα τέτοιο βιβλίο.


Ερ.1) Κ. Ταλιώτη έχετε γράψει ένα βιβλίο «θησαυρό» θα το χαρακτήριζα για τον κυνηγετικό κόσμο. Πως ξεκίνησε όλο αυτό περί συγγραφής τέτοιου ιδιαίτερου βιβλίου αλλά και γενικότερα πως άρχισε για εσάς το ταξίδι σας στον κυνήγι; 

To κυνηγετικό μου ταξίδι νιώθω ότι ξεκίνησε με τη γέννησή μου γιατί πιστεύω ακράδαντα ότι κυνηγός γεννιέσαι, δε γίνεσαι. Μεγαλώνοντας σε μια κυνηγετική οικογένεια ήλθα σε επαφή με την κυνηγετική δραστηριότητα από πολύ μικρός και στα 10 μου χρόνια άρχισα να συνοδεύω τον τατά μου και αργότερα και τον πατέρα μου, που παρόλο που και ο ίδιος γιος κυνηγού δραστηριοποιήθηκε κυνηγετικά στα 50 του, στις εξορμήσεις τους. Η ενασχόληση μου με το κυνήγι συνεχίστηκε ρίχνοντας, κάπου κάπου, αρχικά με το φλομπέρ και αργότερα με το δίκαννο μέχρι που επίσημα πια πέρασα στις τάξεις των ακολούθων της θεάς Άρτεμης μόλις έκλεισα τα 18 μου χρόνια. Η απουσία μου για σπουδές στο εξωτερικό, μου στέρησε το κυνήγι για έξι χρόνια αλλά μετά την επιστροφή μου κυνηγώ χωρίς διακοπή με το ίδιο πάθος και ενθουσιασμό που πρωτοένιωσα σαν δεκάχρονο αγόρι.

Σχεδόν αμέσως ξεκίνησα να καταγράφω στοιχεία όπως για παράδειγμα η περιοχή που εξόρμησα, ο καιρός τη συγκεκριμένη μέρα, τα θηράματα που συνάντησα, τα θηράματα που καρπώθηκα κλπ. Σταδιακά προχώρησα σε περιληπτική περιγραφή των εξορμήσεων μου, που με τον καιρό γινόταν πιο λεπτομερής. Ειδικά για τα ταξίδια στο εξωτερικό το πρώτο πράγμα που έπαιρνα μαζί μου ήταν ένα σημειωματάριο τσέπης στο οποίο καταχωρούσα τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.  

Πρόθεση συγγραφής βιβλίου δεν υπήρχε στην αρχή ούτε καν σαν σκέψη, σταδιακά όμως και με την παρότρυνση φίλων η ιδέα άρχισε να τριγυρίζει στο μυαλό μου σαν κάτι που θα μπορούσα να δοκιμάσω όταν θα αφυπηρετούσα. Η πανδημία όμως και τα απανωτά lockdowns επίσπευσαν τη διαδικασία.


Ερ.2) Έχετε κυνηγήσει σε διάφορα μέρη του κόσμου, στις τέσσερις άκρες της γης όπως ονομάζεται χαρακτηριστικά και το βιβλίο σας. Πως είναι η εμπειρία αυτή; 

Το κυνήγι στο εξωτερικό θα το χαρακτήριζα ως σχολείο αν κάποιος είναι διατεθειμένος να δει και πέρα από το κυνηγετικό κομμάτι. Η συναναστροφή με ανθρώπους διαφορετικής εθνικότητας, κουλτούρας, θρησκείας, τρόπου ζωής, σου ανοίγει ορίζοντες και επηρεάζει τον τρόπο σκέψης σου. 

Αν όμως περιοριστώ αποκλειστικά στο κυνηγετικό κομμάτι, η συνάντηση και αν είσαι τυχερός, η κάρπωση ειδών που την ύπαρξη τους γνωρίζουμε μόνο από φωτογραφίες και ταινίες είναι πραγματικά μια συναρπαστική εμπειρία. Το ίδιο ενδιαφέρον βρίσκω το να συμμετάσχω σε διαφορετικές μεθόδους κυνηγίου όπως κυνηγώντας από το αυτοκίνητο ή τη βάρκα, από υπόγειες φυλάκτρες κλπ. Η επαφή με μέσα που εμείς στην Κύπρο απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουμε π.χ. καραμπίνες ή που μόλις πρόσφατα επιτράπηκαν όπως τα ομοιώματα είναι επίσης συναρπαστική. Η ευκαιρία να κυνηγήσεις σε βάλτους ή σε χιονισμένα τοπία και σε αντίξοες καιρικές συνθήκες (αφόρητη ζεστή, βροχή, τσουχτερό κρύο) συμπληρώνει το κάδρο των εμπειριών.


Ερ.3) Ποιος είναι για εσάς ο αγαπημένος σας κυνηγετικός προορισμός και γιατί; Και ποια χώρα θα χαρακτηρίζατε ως την πιο «χαμηλού κυνηγετικού ενδιαφέροντος»; 

Όσον και αν φαίνεται παράξενο ο αγαπημένος μου προορισμός είναι τα κυνηγοτόπια της χώρας μας στο κατόπιν του ενδημικού φτερωτού θηράματος παρέα με τα σκυλιά μου. Σίγουρα δεν υπάρχει σύγκριση του θηραματικού πλούτου που συναντάς στο εξωτερικό με τη φτώχεια των δικών μας βιότοπων αλλά δεν θα άλλαζα με τίποτα την ικανοποίηση που με πλημμυρίζει όταν, σκοτωμένος στη κούραση από το ολοήμερο περπάτημα, έχω στο γιλέκο 2 – 3 πουλιά. Το κυνήγι στο εξωτερικό είναι πιο ξεκούραστο και η κάρπωση ευκολότερη και μεγαλύτερη. Η προσπάθεια όμως που χρειάζεται να καταβάλεις πολύ λιγότερη. Στη δική μου τη ζυγαριά ο κόπος και η προσπάθεια είναι βαρύτερα.  

Όλες οι χώρες που έχω επισκεφθεί είχαν κυνηγετικό ενδιαφέρον και από την κάθε μια έχω ευχάριστες αναμνήσεις. Το Σουδάν είναι όμως η χώρα που άλλαξε την αντίληψη μου για το κυνήγι και όχι μόνο. Δυστυχώς η επιστροφή εκεί δεν είναι πια εφικτή. Η Ουρουγουάη είναι επίσης προορισμός με τον οποίο συνδέθηκα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στο κυνηγετικό μου οδοιπορικό. Γι’ αυτό και στο Σουδάν ταξίδευσα 5 φορές και στην Ουρουγουάη 3, την τελευταία μάλιστα εντελώς μόνος.


Ερ.4) Θεωρείται ότι το νησί μας είναι ένας καλός κυνηγετικός προορισμός; Ποια είναι πιστεύετε τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της Κύπρου στην κατηγορία κυνήγι. 

Κινδυνεύοντας να θεωρηθώ εκτός πραγματικότητας θα έλεγα ότι παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κυνήγι στην Κύπρο (καταστροφή και περιορισμός βιοτόπων, λαθροθηρία, μεγάλη κυνηγετική πίεση λόγω του περιορισμένου χώρου και του μεγάλου αριθμού κυνηγών, καταστροφικές κυνηγετικές πρακτικές που κάποιοι από εμάς ακολουθούν και ο νοών νοείτω) το νησί μας εξακολουθεί, υπό τις περιστάσεις, να διατηρεί κυνηγετικό ενδιαφέρον. Χρειάζεται φυσικά μεγάλη προσπάθεια πριν από το κυνήγι με πολλές αναγνωριστικές εξόδους όπως και κατά τη διάρκεια του, γνώση των θηραμάτων και των περιοχών κυνηγίου που επιλέγεις και καλά σκυλιά για να έχεις επιτυχίες. 

Οι κοντινές αποστάσεις που επιτρέπουν τις εξορμήσεις όποτε ο κυνηγός θελήσει είναι για μένα το σημαντικότερο πλεονέκτημα της χώρας μας. Ο μακρινότερος κυνηγότοπος είναι 2 ώρες μακριά. Στο εξωτερικό για να πας κυνήγι πρέπει να οργανωθεί ολόκληρη εκστρατεία.

Τα μειονεκτήματα τα έχω αναφέρει πιο πάνω. Και αν κάποια είναι σχεδόν αδύνατο να τα αποφύγουμε, την λαθροθηρία και τις απαράδεκτες συμπεριφορές που μερικοί συνάδελφοι επιδεικνύουν, θα ήταν ευχής έργον αν μπορούσαμε να τις περιορίσουμε. Αν με όλες τις προαναφερόμενες αντιξοότητες υπάρχει ακόμη θήραμα στην Κύπρο και αυτό δεν είναι τίποτα λιγότερο από πραγματικό θαύμα, φανταστείτε τι θα μπορούσαμε να πετύχουμε αν βοηθούσαμε λίγο τη φύση και το θήραμα. Δυστυχώς τα περιμένουμε όλα                                (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου) από τους λίγους. 

Αν θέλουμε να ξημερώσουν καλύτερες μέρες θα πρέπει να οργανωθούμε καλύτερα και να εφαρμόσουμε επιστημονικές μεθόδους διαχείρισης σε συνδυασμό με απόλυτο σεβασμό στη φύση και στο θήραμα. Αυτό απαιτεί κόπο από τους πολλούς και χρήμα. Θα πρέπει όμως να είμαστε ρεαλιστές. Επιστροφή στις εποχές των παππούδων μας και των πατεράδων μας δεν μπορεί να υπάρξει. Όπως κάποιος θηραματολόγος καθηγητής σημείωσε σε μια διάλεξη του που είχα παρακολουθήσει πριν από κάποια χρόνια, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι θα κυνηγούμε περισσότερο και θα κτυπούμε λιγότερο.  


Ερ.5) Πιστεύετε ότι τα πρόστιμα που επιβάλλονται στα περιστατικά λαθροθηρίας από την Υπ. Θήρας φέρουν αποτέλεσμα στην εξάλειψη αυτού του φαινομένου; 

Πιστεύω πως ναι, υιοθετήθηκαν όμως πολύ αργά. Είμαι πεπεισμένος ότι αν ενεργούσαμε 10 χρόνια νωρίτερα, τα κυνηγετικά μας πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα.


Eρ.6) Και τώρα πάμε στα περί βιβλίου. Πως θα το χαρακτηρίζατε; Είναι ένα βιβλίο «οδηγός» για τους κυνηγούς ή είναι ένα ψυχαγωγικό βιβλίο όπου περιγράφονται οι διάφορες ιστορίες σας από τα ταξίδια σας; 

Σίγουρα δεν είναι ‘οδηγός’. Υπάρχουν περισσότερο καταρτισμένοι γι’ αυτήν τη δουλειά. Βιβλία, περιοδικά, ταινίες, υπάρχουν χιλιάδες και είναι εύκολα προσβάσιμα στον όποιο θέλει να ενημερωθεί και να βελτιώσει τις γνώσεις του. Παραθέτω φυσικά τις εμπειρίες μου, τις αντιλήψεις μου, τη φιλοσοφία μου για το κυνήγι αλλά αποφεύγω (τουλάχιστον προσπάθησα) να το παίξω ‘δάσκαλος’. Θεωρώ ότι τα μηνύματα περνούν μέσα από πράξεις και όχι λόγια. 

Το βιβλίο είναι απλά μια ευχάριστη περιγραφή κυνηγετικών περιστατικών, επιτυχιών και αποτυχιών αλλά και αστείων συμβάντων, με ύφος ζωντανό και γλαφυρό που ελπίζω ότι θα μεταφέρει νοερά τον αναγνώστη στα μέρη που είχα την ευλογία να επισκεφθώ και να κυνηγήσω. 

Παραθέτω επίσης σύντομες αναφορές στην ιστορία, τη γεωγραφία και τα ειδικά χαρακτηριστικά των χωρών που επισκέφτηκα. 


Eρ.7) Που μπορεί να βρει κάποιος το βιβλίο σας και πότε θα είναι διαθέσιμο;

Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνεται η σελίδωση. Θα ακολουθήσει η τελική ανάγνωση του κειμένου και οι τελευταίες διορθώσεις και υπολογίζω να είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε εκτύπωση εντός Οκτωβρίου. Το βιβλίο θα είναι διαθέσιμο εντός Δεκεμβρίου και οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να το παραγγείλουν με αποστολή μηνύματος στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση a.taliotis@cytanet.com.cy


Ερ.8) Πρόκειται για ένα βιβλίο εξακόσιων σελίδων με υλικό 40 χρόνων. Πόσο εύκολο είναι για κάποιον εργαζόμενο να οργανώσει τόσα πολλά κυνηγετικά ταξίδια;

Τα ταξίδια αυτά έχουν γίνει σε μια περίοδο 25 χρόνων. Αν αγαπάς και πραγματικά θέλεις να κάνεις κάτι τότε θα βρεις τον τρόπο. Στο κάτω κάτω πόσο δύσκολο είναι να αφιερώσεις μία εβδομάδα το χρόνο για την δική σου ευχαρίστηση και απόλαυση? Ακόμα και σε χρονιές που πραγματοποίησα δυο ταξίδια βρήκα τον τρόπο να τα βολέψω. 

Τη δεκαετία του 90 και στις αρχές της νέας χιλιετηρίδας τα πράγματα ήταν πολύ πιο δύσκολα. Η εβδομάδα πριν την αναχώρηση ήταν ‘τραυματική’ και τα δεκατετράωρα καθημερινή ρουτίνα. Η εβδομάδα δε της επιστροφής ήταν ακόμα χειρότερη. Δεν έφταναν οι πολλές ώρες δουλειάς, είχα και το πρόβλημα έλλειψης συγκέντρωσης γιατί παρόλο που σωματικά ήμουν πίσω το μυαλό μου παρέμενε ακόμη στα κυνηγοτόπια που άφησα και η σκέψη μου πετούσε προς τα εκεί.  

Με τον καιρό και την πείρα που απέκτησα έμαθα να χειρίζομαι καλύτερα το φόρτο εργασίας ενώ με τα κομπιούτερ και τα κινητά μπορούσα πλέον να ελέγχω και να διεκπεραιώνω τη δουλειά εκ του μακρόθεν. Μια ώρα το πρωί πριν φύγουμε από το κατάλυμα μας για κυνήγι και μια ώρα το βράδυ πριν το δείπνο είναι αρκετές για να διατηρήσω τον έλεγχο με τη βοήθεια και την υποστήριξη βεβαίως της ομάδας μου στο γραφείο. 


Ερ.9) Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον κυνηγό που θα ήθελε να κυνηγήσει σε άλλες χώρες πέραν της Κύπρου;

Το ταξίδι για κυνήγι στο εξωτερικό δεν είναι διαφορετικό από το όποιο άλλο ταξίδι αναψυχής. Πας για να ξεκουραστείς, να περάσεις ωραία, να ξεφύγεις από τη ρουτίνα και την καθημερινότητα. Ναι, σίγουρα πας για να κτυπήσεις και θήραμα αλλά δεν θα πρέπει να συγκεντρώνεις όλη σου τη σκέψη σε αυτό και να καταβάλλεσαι από τον πυρετό των αριθμών. Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί η κάρπωση 30, ας πούμε, τρυγονιών στο εξωτερικό θεωρείται καταστροφή ενώ το αντίστοιχο αποτέλεσμα στην Κύπρο αποτελεί αναφορά ζωής.

Πιστέψτε με, η ικανοποίηση δεν είναι πάντοτε μεγαλύτερη αν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού φορτώθηκες θήραμα. Οι εικόνες, οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις που συλλέγεις είναι εξίσου σημαντικές, αν όχι σημαντικότερες. Γι’ αυτό και πραγματικά με ενοχλεί όταν η πρώτη ερώτηση που μου γίνεται όταν επιστρέψω από κάποιο ταξίδι είναι ‘τι κτυπήσατε’. Το τι εγώ θα ρωτούσα αν ήμουν στη θέση τους θα ήταν ‘πώς περάσατε’.

Η σημαντικότερη συμβουλή που θα μπορούσα συνεπώς να δώσω στον όποιο θέλει να κυνηγήσει στο εξωτερικό είναι πρώτα απ’ όλα να ελέγξει τις προσδοκίες του. Από κει και πέρα θα πρέπει η ομάδα που θα ταξιδεύσει να αποτελείται από άτομα που έχουν παρόμοια κυνηγετική φιλοσοφία, είναι συνεργάσιμα και καλόβολα και γνωρίζονται μεταξύ τους εκ των προτέρων. Η επιλογή του κατάλληλου διοργανωτή μέσα από συστάσεις προηγούμενων πελατών του ή από ενδελεχή έρευνα στο διαδίκτυο είναι επίσης απαραίτητο συστατικό για ένα επιτυχημένο ταξίδι.


Ερ.10) Τι σημαίνει κυνήγι για τον Αντώνη Ταλιώτη; 

Δεν είμαι βέβαιος ότι μπορώ να απαντήσω αυτήν την ερώτηση χωρίς να γίνω γραφικός επαναλαμβάνοντας τα τετριμμένα.

Γι’ αυτό θα πω απλά ότι είναι η αγαπημένη μου δραστηριότητα που την επιδιώκω και την απολαμβάνω ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Απολαμβάνω το κάθε τι που σχετίζεται με το κυνήγι. Την ευκαιρία να βγω έξω στη φύση, το πρωινό ξύπνημα, τη ζέστη, το κρύο, την κούραση, τη συνεργασία με τα σκυλιά, την παρέα με τους φίλους. 

Παράλληλα όμως το κυνήγι είναι και φάρμακο που καθαρίζει το μυαλό μου από τις σκοτούρες και τα προβλήματα της δουλειάς και του σπιτιού, που εξαφανίζει το άγχος και τις αρνητικές σκέψεις και συμβάλλει στη σωματική και ψυχική μου υγεία. 

Για μένα, που λειτουργώ συνεχώς υπό καθεστώς πίεσης, που οι ρυθμοί της δουλειάς και της ζωής μου είναι έντονοι, το κυνήγι με επαναφέρει σε ισορροπία. Μου προκαλεί, όταν είμαι εκεί έξω στην ύπαιθρο με το όπλο στο χέρι, μια απόλυτη αίσθηση ηρεμίας και ελευθερίας που αισθάνομαι να στερούμαι στην καθημερινότητα μου εγκλωβισμένος στο μπετόν, την τεχνολογία, στο αυτοματισμό. 

Εν κατακλείδι, είναι κάτι που δε θα μπορούσα να στερηθώ. Και μόνο η σκέψη μου προκαλεί κατάθλιψη. Χρειάζομαι τις μικρές χαρές που προσφέρει, την ενέργεια που με γεμίζει. Είναι το δώρο μου στο εαυτό μου. Το έχω κερδίσει και το δικαιούμαι.