Του Άριστου Αριστείδου


Για το θέμα των επιβλαβών παραγόντων στην πανίδα και χλωρίδα του τόπου μας έχουμε αναφερθεί δεκάδες φορές. Όλοι όσοι ασχολούνται με την φύση είτε είναι κυνηγοί, είτε γεωργοί, είτε λειτουργοί σε συναφείς υπηρεσίες γνωρίζουν πολύ καλά το πρόβλημα. Εκείνοι που δεν λένε να αντιληφθούνε το πρόβλημα είναι κάποιοι ‘οικολόγοι’ οι οποίοι ακολουθώντας την μόδα του βεγκανισμού και μια φιλοσοφία η οποία παραπέμπει σε αίρεση, όχι μόνο αρνούνται να συμβάλουν στην ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος αλλά εμποδίζουν και κάθε ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση.

Πρόσφατα σε ένα μικρό πυρήνα με περδίκια τοποθετήθηκε μια action game cam σκοπούς παρακολούθησης. Είχαν απελευθερωθεί καμιά δεκαριά περδίκια εκ των οποίων τρία βρέθηκαν φαγωμένα την επόμενη μέρα από την απελευθέρωση τους. Έτσι λοιπόν στήθηκε η κάμερα και τα αποτελέσματα είναι όπως τα βλέπετε στις φωτογραφίες.

Κατά την διάρκεια της ημέρας κάποια κορακοειδή έκαναν την εμφάνιση τους στην περιοχή του πυρήνα. Τα κορακοειδή μπορούν να σκοτώσουν τα περδίκια ιδιαίτερα όταν αυτά δεν προλαβαίνουν να ενεργοποιήσουν τους αμυντικούς τους μηχανισμούς. Ιδιαίτερα κατά τις πρώτες μέρες απελευθέρωσης τους τα πουλιά δεν είναι αρκετά επιφυλακτικά. Σε αυτό το στάδιο αποτελούν εύκολη λεία για τα κοράκια.


Με το που έπεσε το φως εμφανίστηκαν γάτες - αλεπούδες και ποντίκες

Με το που έπεσε το φως έκαναν την εμφάνιση τους γάτες, αλεπούδες αλλά και ποντίκες (νυμφίτσες). Οι γάτες, οι οποίες εξίσου ο πληθυσμός τους είναι ανεξέλεγκτος, κυνηγάνε και μέρα και νύχτα και θεωρούνται ως δεινοί θηρευτές τόσο στο έδαφος όσο και στα δέντρα. Από τα νύχια τους δεν γλιτώνουν ούτε λαγοί, ούτε φραγκολίνες πόσο δε κάποια περδίκια τα οποία δεν είναι και τόσο άγρια. Την εμφάνιση τους έκαναν επίσης και αλεπούδες διαφόρων μεγεθών γεγονός που υποδηλώνει τον αυξημένο τους αριθμό. Μικρές φετινές αλεπούδες, πιο μεγάλες περσινές αλλά και πιο μεγάλα αρσενικά. Πέραν από τις αλεπούδες οι κάμερες συνέλαβαν και μια νυφίτσα. Οι νυφίτσες ιδιαίτερα κατά τις νυχτερινές ώρες κυνηγάνε τόσο στο έδαφος όσο και πάνω στα δέντρα.


Η συγκεκριμένη περιοχή όπου ήταν η κλούβα απέχει μόλις πεντακόσια μέτρα από το τελευταίο σπίτι της κοινότητας και πλησίον μιας μόνιμης απαγορευμένης περιοχής. Τι τύχη μπορεί να έχει είτε το άγριο είτε το εκτρεφόμενο θήραμα στην ύπαιθρο όταν δίπλα από κοινότητες παρουσιάζονται αυτές οι εικόνες. Καταρχήν θα πρέπει να τεθούν επι τάπητος και τα θέματα δημόσιας υγείας. Πόσο σωστό είναι για την ίδια την κοινότητα και τους κατοίκους της να υπάρχουν τρωκτικά, άγριες γάτες, άγριες αλεπούδες μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα από οικίες με ανθρώπους και παιδιά.

Έχουν γίνει και φέτος πάρα πολλές καταγγελίες για επιθέσεις άγριων ζώων (πιθανόν αλεπούδων – άγριων γάτων) σε κοτέτσια, φάρμες με ζώα αλλά και σπίτια με κατοικίδια. Επίσης να αναφέρουμε ότι τόσο οι γάτες, όσο οι αλεπούδες και τα τρωκτικά είναι φορείς διαφόρων ασθενειών οι οποίες εύκολα μπορούν να μεταδοθούν και στον άνθρωπο.


Θα πρέπει το Υπουργείο Γεωργίας σε συνεργασία με το Υπουργείο Εσωτερικών και τις αρμόδιες υπηρεσίες να εξαγγείλουν μακροπρόθεσμο πρόγραμμα ρύθμισης του πληθυσμού των επιβλαβών όχι μόνο για την ευημερία της πανίδας και της χλωρίδας μας αλλά και για λόγους δημόσιας υγείας.