Καλησπέρα παίδες,SilverPigeonS έγραψε:Πανικό όπως σου είπα στις περιοχές που κυνηγώ τα περδίκια δύσκολα φερμάρονται, είναι πολύ νευρικά, απότομα βουνά κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση ένας σκύλος επαναφοράς και μόνο θα ήταν ιδανικός. Λατρεύω τα σκυλιά φέρμας και τον τρόπο που κυνηγάνε αλλά νομίζω στα τερέν που κυνηγώ ίσως να μην είναι και τόσο αποδοτικά.Πανικος Setter έγραψε:Έχοντας κατά νου την απιστευτα νευρική συμπεριφορά των θηραμάτων μας που εμείς ευθυνομαστε φυσικά .Τι μένει για να ξεφωλιαστει από ένα springer?
Μπορεί να είναι και διαφορετικά τα πράγματα απλά όσοι κυνηγάνε με σκυλιά φέρμας στην περιοχή είναι κάπως
απογοητευμένοι.
Ωραία συζήτηση, τέτοιες εποικοδομητικές και βοηθητικές συζητήσεις, εχει καιρό να δούμε..!..ειναι αυτές που θα βοηθήσουν ενα μέλος η απλο επισκέπτη, να δημιουργήσει μια θεωρητική άποψη, που θα τον κανουν να αποφασίσει σοφοτερα.
Ειναι γεγονός, οτι ο καθένας απο εμας θα πρεπει πρωτα απο ολα να λάβει υπόψιν, το θήραμα που κυνηγα, τα μέρη που κυνηγα και μετέπειτα τον τροπο.
Μέσα σε όλες τις φυλές, υπάρχει πάντα μια πλειοψηφία, εξαιρετικών δειγμάτων. Θα ηταν ντροπή εκ μέρους κάποιου, να μειώσει μια φυλή, έναντι κάποιας άλλης, ειτε λόγο λανθασμένης επιλογής εκ μέρους του, ειτε λόγο καποιων εξαιρέσεων. Ποσο περισσότερο μάλιστα αν ο ιδιος, δεν εχει ιδιαν άποψη και στις δυο.
Καθε φυλή, εχει κάποια εργασιακά πρότυπα, αυτα θα πρεπει να ειναι τα πρωτα που πρεπει να μελετήσουμε και να κρίνουμε αν μας ικανοποιούν εμας αλλα και τον τροπο που κυνηγάμε. Η μόδα που λέει να πατεντάρουμε( κουβέντα σοφή, απο συμφορουμιστα μας), πρεπει να σταματήσει, βέβαια θέλοντας και μη, αυτο θα ερθει, αλλα στην Κυπρο της πατέντας, οπως εχει ξαναειπωθεί, άργησε το λεωφορείο.
Spaniels, που κατατάσσονται στους ξεφωλιαστές/ ξεσηκωτές και οχι επαναφορείς, υπάρχουν πολυ καλα δείγματα της φυλής στην Κυπρο, μάλιστα και με μεγάλες αξιώσεις στις κυνηγετικές τους εξόδους, κατα καιρούς εχω συναντήσει τέτοια ζώα και εχω αφιερώσει λίγο χρόνο απο την εξόρμηση μου, απολαμβάνοντας τα. Κοντινά σκυλια, με πάθος, δεν αφήνουν σημεια πίσω και απολαυστικά κατα το διάστημα που εχουν πιασει ίχνος.
Φιλε SilverPigeonS, η αναφορα σου για τα περδικια δεν ειναι λανθασμένη, ειναι γεγονός και δεν αφορά μονο τα δύσκολα βουνά, αφορά γενικά τα άγρια περδικια μας. Ειδικότερα δε, το είδος της περδικας που εχουμε. Σαν κάτοχος δεικτών, το βιώνω και εγω καθε χρόνο, αλλά ειναι περιστατικό που συμβαίνει στις πρώτες συναντήσεις και αφου πρωτοτουφεκιστουν τα πουλια. Γίνονται πολυ περισσότερο νευρικά και εκει που ποδαρώνουν 50-100 μετρα, αυτα υπέρ διπλασιάζονται, προσθέτοντας και το γρήγορο πέταγμα.
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι η εμπειρία του σκύλου, το πάθος του, τα ψυχικά αποθέματα, αλλα πανω απο ολα το μυαλό του...!!!!
Η φέρμα, δεν ειναι απλα μια εικόνα, που θα πρεπει να την θεωρούμε απλα δεδομένη και πως απλά μας δείχνει προς το θήραμα. Ειναι η προσπάθεια του σκύλου φέρμας, να καθηλώσει το θήραμα στο έδαφος, μη επιτρέποντας του να ξεσηκωθεί μεχρι και την παρουσία μας, οχι οπτικά, αλλα μέσω της αναθυμιασης του, οδηγούμενος μεσο αυτής σε μια απόσταση απο αυτο, που ενα περισσότερο βήμα θα το ξεσηκώσει, ενω ενα λιγότερο θα του δώσει το δικαίωμα να μετακινηθεί....!!!!!!!!!
Υπόψιν θα πρεπει επίσης να λαμβάνεται, ο μειωμένος πληθυσμός των περδικιων και η ανάγκη για ενα σκύλο που θα παρει ρίσκα για να τα βρει, οπως επίσης να επιλέγουμε σκυλια απο ανθρώπους ή εκτροφείς που εχουν δείγματα γραφής και οχι απο τύπους που θέλουν να κανουν αρπαχτές.